TVV 2020, 13(2):78-88 | DOI: 10.5507/tvv.2020.019

MYŚLENIE KRYTYCZNE W ZAGADNIENIACH TECHNICZNYCH EDUKACJI EKOLOGICZNEJ

BĄK Mirosław, KALINICHENKO Antonina

Instytut Inżynierii Środowiska i Biotechnologii, Uniwersytet Opolski

Krytyczny racjonalizm jest jednym z dominujących nurtów we współczesnej filozofii, a metoda naukowa nie różni się radykalnie od racjonalnego podejścia w innych obszarach ludzkiej dzialalności. Społeczna wiara we wnioski wypływające z teorii naukowych opiera się na spójności doświadczeń jednostek i ugruntowanej wiedzy uzyskanej w procesie kształcenia. Postawa polegająca na tym, że wszystko to, co w danym momencie zostało uznane za dowiedzione, może być podane w wątpliwość stanowi fundament myślenia krytycznego. Gotowość do rozpatrywania w przemyślany sposób problemów, poparta umiejętnością stosowania metod logicznego rozumowania, pełni niezwykle istotną rolę w procesie edukacji. Krytyczne myślenie pozwala na uzyskanie z wykorzystaniem logiki konsensusu, nie tylko poprzez rozpoznawanie stanowisk, argumentów i wniosków prezentowanych przez innych ludzi, ale również umiejętne rozpoznawanie technik manipulacji oraz nie uleganie nim. Wobec wzrostu znaczenia edukacji nieformalnej, wielowątkowego i rozproszonego przekazu treści w mediach społecznościowych i stosowanym tam nieuczciwym strategiom marketingowym, myślenie krytyczne może stanowić swego rodzaju barierę chroniącą przekaz oparty na naukowych paradygmatach, pozwolić na zachowanie indywidualnej tożsamości i pomoc skupić się na wybranych celach jednostki oraz sprawić, że nowoczesna technologia nie będzie egzogenną siłą, nad którą nie mamy pełnej kontroli. W szczególności dotyczy to celów związanych z edukacją ekologiczną. Wymaga to od systemu edukacji ponownego przewartościowania celów edukacyjnych oraz wyznaczenia nowych.

Klíčová slova: myślenie krytyczne, edukacja ekologiczna, cele edukacyjne

Zveřejněno online: 19. únor 2021; Zveřejněno: 1. únor 2021  Zobrazit citaci